Maciej Kruszyna: Propozycja wprowadzenia odcinków podziemnych w transporcie zbiorowym Wrocławia

Streszczenie: Artykuł przedstawia autorską propozycję wprowadzenia odcinków podziemnych do systemu transportu zbiorowego Wrocławia. Przesłanką do takich planów jest potencjalny brak przepustowości istniejących tras w centrum wynikający z koncepcji rozwoju transportu szynowego miasta i aglomeracji. Oznacza to między innymi intensyfikację liczby linii oraz kursów. Wspomnianą koncepcję rozwoju, również sformułowaną przez autora niniejszej publikacji, cytuje się w artykule, opisując najważniejsze jej elementy w postaci liczby kursów na godzinę w kluczowych odcinkach sieci. Formułowane są dwa rozwiązania tunelowe, jedno dla kolei aglomeracyjnej dla połączenia dwóch dworców i przybliżenia linii do Starego Miasta, drugie dla linii tramwajowych łączących średnicowo osiedla zachodnie i północno-wschodnie.

Specyfiką tunelu tramwajowego jest jego sytuowanie w nasypie Fosy Miejskiej z odkryciem na taflę wody. Tunel kolejowy zatem byłby lokalizowany głębiej i budowany metodami górniczymi, a tunel tramwajowy, przy płytkim prowadzeniu mógłby zostać wykonany metodą odkrywkową. Obie inwestycje są porównywane z podobnymi, niedawno zrealizowanymi lub planowanymi, w miastach o wielkości podobnej do Wrocławia (kolej: Lipsk, Łódź, tramwaj: Poznań). Pozwala to wskazać na realność sfinansowania potencjalnej budowy. Zarysowane są także alternatywne opcje, nie wymagające budowy tuneli wraz z podaniem wad i zalet tych alternatyw. W podsumowaniu, autor odwołuje się do Wrocławskiej Polityki Mobilności uzasadniając proponowane rozwiązania zapisami tego dokumentu. Konieczność rozwoju transportu zbiorowego wynika z zapisów o docelowych poziomach podziału zadań przewozowych (modal split). Decyzja o wdrożeniu prezentowanych koncepcji powinna być podparta modelowaniem ruchu w skali całej aglomeracji.

Marcin Gromadzki, Krzysztof Grzelec: Standardy wyposażenia technicznego systemów transportu miejskiego – uwarunkowania i perspektywy zastosowania

Streszczenie: Innowacje na rynku transportu miejskiego mają wymiar zarówno techniczny, jak i organizacyjny. Umożliwiły one w ostatnich 25 latach zwiększenie konkurencyjności transportu zbiorowego wobec samochodu osobowego i – w rezultacie – efektywną realizację założeń i celów polityki zrównoważonego rozwoju w miastach i aglomeracjach. Wprowadzanie do systemu transportu miejskiego rozwiązań opartych na innowacjach technicznych i technologicznych może być zdeterminowane: potrzebami pasażerów i dążeniem do podnoszenia jakości usług, oddziaływaniem producentów na rynek lub realizacją wymagań o charakterze formalno-prawnym. Niniejszy artykuł przedstawia analizę standardów wyposażenia technicznego transportu miejskiego przyjętych do realizacji w polskich miastach o liczbie mieszkańców powyżej 200 tysięcy. Porównano zakres zastosowania i plany ich wprowadzenia w poszczególnych miastach i na tej podstawie określono tendencję związaną z wyposażaniem systemów transportu miejskiego, wskazując równocześnie na określone uwarunkowania i uzasadnienie dla nowych technologii, do których należą: zdolność do zaspokajania, za pośrednictwem nowych rozwiązań, najważniejszych postulatów przewozowych, realizowanie założeń polityki transportowej zrównoważonego rozwoju, w tym norm ekologicznych, realizowanie założeń polityki społecznej, w tym poprawy dostępności do usług dla osób niepełnosprawnych, benchmarking, możliwości finansowe, kultura organizacyjna organizatora transportu.

Jakub Zawieska, Krzysztof Skotak: Polityka transportu zrównoważonego w polskich miastach w kontekście jakości powietrza i emisji z sektora transportu cz. II

Streszczenie: Ograniczenie zanieczyszczenia środowiska naturalnego generowanego przez ludzką aktywność jest jednym z głównych wyzwań XXI wieku. Ze względu na wielkość emisji do atmosfery, do najbardziej istotnych należy sektor transportu. Koszty i zagrożenia związane z tymi emisjami są szczególnie wysokie w miastach i na terenach cechujących się wysoką gęstością zaludnienia. W pierwszej części artykułu zostały zaprezentowane narzędzia polityki transportowej miast umożliwiające redukcję negatywnego wpływu transportu na środowisko naturalne. Przedstawiono także analizę rzeczywistych działań z zakresu polityki transportowej w okresie 2000 – 2013 dla czterech wybranych miast w Polsce: Gdańska, Krakowa, Poznania oraz Warszawy. Druga część artykułu prezentuje zaobserwowane zmiany zachodzące w funkcjonowaniu systemów transportowych tych miast oraz przedstawia wyniki analizy jakości powietrza w tych miastach w analogicznym okresie wraz z próbą określenia wpływu sektora transportu na jakość powietrza atmosferycznego.

Łukasz Michalski,  Michał Habura,  Marcin Tekieli: Systemy preselekcyjnego ważenia pojazdów ciężarowych w ruchu

Streszczenie: Trwałość dróg publicznych zależy bezpośrednio od sposobu ich eksploatacji. Jak każda konstrukcja zostały one zaprojektowane na przenoszenie maksymalnych normowych obciążeń. W związku z tym pojazdy o nienormatywnych obciążeniach osi lub masach całkowitych są głównymi sprawcami degradacji sieci drogowej wraz z jej infrastrukturą inżynieryjną w postaci mostów, wiaduktów i przepustów. Ponadto stanowią one istotne zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.  W artykule poruszono problem wpływu pojazdów przeciążonych na stan techniczny infrastruktury drogowej. W kontekście rozrastającej się sieci drogowej zasygnalizowano wzrost ilości pojazdów ciężarowych o nienormatywnym obciążeniu. Przedstawiono przyczyny i skutki braku efektywnej redukcji tego zjawiska w skali kraju oraz skuteczne narzędzia w walce z tego typu patologią, jakie stanowią systemy preselekcyjnego ważenia pojazdów ciężarowych w ruchu. W ujęciu technologicznym opisano te najpopularniejsze, do których można zaliczyć wbudowane systemy nawierzchniowe (WIM) oraz mostowe (B-WIM). W przypadku każdego z nich szczegółowo opisano budowę zastosowanych sensorów pomiarowych oraz podano kryteria instalacyjne (stan techniczny nawierzchni, geometria drogi itp.). Pokrótce scharakteryzowano zasadę ich działania, skupiając się na możliwych do osiągnięcia dokładnościach ważenia.